Hayatın bir yol ve insanların da birer yolcu oldukarlı her kes tarafından bilinir. Ve gidilen yolun her insan tarafından ayrı gidildiğide bilinir. Her kesin yolu ayrı olsada yolun sağlam gidilebişlmesi için bir temel düşünce var. “ uzuın ince bir yoldayım” denilince aşık Veysel aklımıza gelirö bestenin tümünü dinled,ikten sonra verdiği mesajıda anlıyabiliyor insan.

Evet İnsan, yani Yolcu, güçlükler içinde ince bir yoldan yürür. Koruyucu kollar olmasa belki de uçuruma yuvarlanacaktır. Tek başına, yalnızca kendi kaynaklarına dayanarak ve sadece yaşamda başarıya ulaşmak hayali ile kafasını doldurmuş olanların, harcadıkları onca çabaya karşın, sonunda elde ettikleri sadece umutsuzluk ve yıkıntılar olacaktır. Bencillik, en felaketli sonuçlara sürükleyen aldatıcı bir rehberdir.

İlk denemede cesaretini yitirmemek gerekir. Umutsuzluğa kapılanlar, hatalarının nedenlerini kavrayamaz ve aynı hatayı yinelerler. Yolcu bu kez dikkatle, sakınarak ilerlemektedir, deneyimleri onu titizleştirmiştir. Eski tuzaklardan duyduğu kuşku ile, kimi zaman tereddüt etmekte, bazen duraksamakta, bazen yavaş, bazen hızlı yürümektedir. Belirsizliğin ağırlığını ruhunda duyumsamaktadır. Kendine pek güveni yoktur, ürkektir; ulaştığı beklenmedik sonuçlar karşısında geri adım atmaktadır..

Ancak kötülüklerden ve hatalardan sakınmak yeterli değildir. İnsanlar arasında pek nadiren bulunan gerçek bilgeliğin göstergeleri olan diğer erdemler henüz uzaklardadır. Bir sınav daha gerekir, fakat “Aydınlanmış” olma niteliği henüz ele geçmemiştir. kendini gizleyen derin gerçeği kavrayabilmek için yolcu, ateş çemberini de aşmak zorundadır..

Bu ates çemeberini gecerken insanın ateşten bir gömlek giyerek yürümesi gereken yolu dikenli oldugu ve insanı yaraliyabilecegini. Bu yaralarin tedevisi yapilmadiginda iltihaplanacagini ve kurtulusun zor olabilecegini bilmek gerekir.

Aslında çok doğrudur. Yani “yoldur, yoluna çıkan her şeye katlanmak zorundasın” yerine… Yolcu. Dikkatli olmak zorundadır gelebilelecek engelleri önceden görebilmesi gerekir zamanında müdahele etmesi gerekir. Eğer geç kalınmışsa en azında bunun sonucunda çıkabilecek rahatsızlıkları bertaraf etmesini ögrenmeli ve gereken tedavi yapılmalıdirki durum dahada kötü olmasın. Insanın vücudunda çıkan bir hastalık gibi.. ilk başta bilinçli yaşanır, yani muhtemelen çıkabilecek hastalıklarda korunmak için çeşitli önlemler alınır. Kimisi sigara içmez, kimisi kahve veya buna benzer maddelerin vücuduna girmesini engeller. Kimisi sağlıklı beslenme düşüncesiyle sadece meyve ve sebzeden beslenir. Bu önlem iyidir aslında ama nitekim buna rağmen istenilmeden her hangi bir hastalığa bulaşıyor insan ve burda erken teşhis çok önemlidir. Erken teşhis edilip tedavisi yapıldığında hastalığı yenmek mümkündür aksi takdirde önlem alınmaz anında tedavi edilmesse hastalık ileri boyuta vararak tedavisi mümkün olmayacaktır. Daha sonra bunun adı çaresizlik denilecektir. Çaresizliğe karşı ise insanlar var gücleriyle direnirler, umut denilen boş duygu ortaya çıkar… her umuda sarılırlar. Ve belki o kurtarır umuduyla çok farklı inanç yollarına başvururlar. Yolcu, dış yaşamın sıradan bilgilerinin akıntısına direnmeyi de bilmelidir. Özellikle, başkalarının düşüncelerinin tutsağı olmadan, kendi özgün, yaratıcı düşüncelerine güven duymalıdır.